BEHRUZ HASANOV
30 sene evvel artık Azerbaycan ordusunun ilerlediği, Ermeni işgal güçlerinden arındırdığı kutsal topraklarımızda tam aksi bir görünüm yaşanıyordu…
Azerbaycan bağımsızlık yolunda birinci adımlarını atıyordu ve haliyle bedelini de ödüyordu. Rus dayanaklı ermeni güçleri nerdeyse her gün bir köyü, kasabayı, ili işgal ediyorlardı. Bölgenin sivil halkının feryadı arşa çıkıyordu. Vahşet diz uzunluğu, katliam ard-arda…
Hocalı katliamını neden soykırım olarak nitelendirebiliyoruz dersiniz? Zira elimizde katliamdan sonra çekilmiş foto, görüntü imgeler mevcut… Ne yazık ki, gözü kana susamış Ermenilerin bu müddet zarfında yaptığı onlarla daha kanlı ve insanlık dışı katliamların manzaralarına ulaşamadık… Şundan eminim ki, savaş bittikten sonra yıllarca işgale maruz kalmış topraklarımızdan vatandaşlarımızın hunharca katledilip gömüldükleri onlarca toplu mezar aşkarlanacak…
Türkiye o vakit alanda yok, en azından şimdiki üzere değil, Azerbaycan halkı cephede birkaç devletin desteklediği Ermeni ordusuyla tek başına gayret ediyor. Azerbaycan halkı diye bir söz seçiyorum, zira hükümet yoktu, koordine yoktu. Hocalı’da katledilen kardeşlerimizin feryadı göklere ulaştı tahminen, lakin maalesef Bakü’ye ulaşamadı…
Şimdi nefesimizi tutarak ulu bayrağımızın dikileceği anı beklediğimiz, adeta bir kale olan Şuşa kentimiz nasıl işgal edildi pekala? İran’ın arabuluculuğuyla yapılan ateşkes muahedesinden çabucak sonra. Muahedeye uyan, tıpkı vakitte ihtiyatı elden veren askerlerimiz hain hücumun önünü alamadılar maalesef. O yüzden on binlerle şehidimiz var ya…
Perde ardında hangi oyunlar oynandı, nasıl oyunlar döndü bilmem lakin vatanımız işgal edildi ve bu işgal tam 30 sene süregeldi…
Tam da bundan bahsediyorum…
Aradan 30 sene geçti. Azerbaycan ordusu, hamdolsun, cephede destan yazıyor.
KARDEŞLİK DESTANI
Ama bir destan daha var
Bir milletin iki devleti diye nitelendirdiğimiz Türkiye ve Azerbaycan Cumhuriyetlerinin ve Cumhurbaşkanlarımızın kardeşlik destanları…
Siz bakmayın dünya pandemi sürecinden geçiyor, ABD seçim sonuçlarıyla çalkalanıyor, aslında tüm dünyanın pürdikkati Kafkaslar’da, Karabağ’da.
Zaten Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın mağrur ve mert duruşu birçoklarına sıkıntıydı, artık de Cumhurbaşkanı İlham Aliyev’in sert yüzünü gördüler ya, ihtiyatlanmağa başladılar.
Kardeş Türkiye Erdoğan’ın önderliğiyle ülke içinde terörü, ülke dışında terör ocaklarını neredeyse yerle bir etti. Suriye’de, Libya’da, Irak’ta başarılı operasyonlar yaptı, adeta dünyaya meydan okudu, göğsümüz kabardı, iftihar ettik…
Erdoğan, Türkiye’yi orta çaplı bir ülkeden dünyanın sayılıp-seçilen ülkesine dönüştürmeyi başardı.
O, bu günün ve daha hoş geleceğin mimarıdır!
KARABAĞ FATİHİ
Memleketim Azerbaycan, İlham Aliyev’in önderliğiyle nerdeyse bir çağ atladı, birçok hususa temas ede bilirim, örnek vere bilirim lakin ne gerek var…
İlham Aliyev Karabağ fatihidir!
Bu bize yeter!
Haritamızdaki kara lekeyi muzaffer kumandan edasıyla temizledi kendi ismini altın harflerle ulu tarihimize kazıdı…
Her iki önderle gurur duyuyoruz…
Şu an bölgenin gündemi ve perspektifi bu iki kardeş Cumhurbaşkanının kararına ve halklarımızın iradesine bağlı
Tabii, ülkelerimiz ortasında sinerji ve dayanışma bu derece devam ettikten sonra aşamayacağımız mahzur, yazamayacağımız destan yoktur!
HALKIN GÖZÜ TERAZİDİR
Düşünüyorum da, sanki Türkiye’yi ve Azerbaycan’ı yönetenler diğerleri olsaydı bu gün bu kadar güçlü, mağrur olabilir miydik?
Asla!
Azerbaycan’da bir tabir vardır: Halkın gözü terazidir diye
İşte o terazinin bir gözünde Erdoğan ve Aliyev, bir gözünde ise emperyalist güçler ve planları var. İki kardeş Cumhurbaşkanının olduğu göz ağır geldiği sürece sırtımız yere, dizimiz toprağa gelmez…
Zaferimiz kutlu, halkımız mesut ve gururlu, başkanlarımız her daim muzaffer olsun!
